Գեղարվեստական արտահայտությունը, մասնավորապես գեղանկարչության տեսքով, վաղուց եղել է աշխարհի այնպիսի արտացոլում, ինչպիսին մենք տեսնում ենք: Նկարչության մեջ ռեալիզմը ձգտում է առարկաները պատկերել իրական ձևով, հաճախ կենտրոնանալով առօրյա կյանքի մանրուքների վրա: Այնուամենայնիվ, երբ արվեստի աշխարհը զարգանում է, արվեստագետները մարտահրավեր են նետում ավանդական սահմաններին և առաջ են մղում ռեալիզմի պարամետրերը, ինչը հանգեցնում է նորարարական և մտածելու տեղիք տվող աշխատանքների:
Ռեալիզմը նկարչության մեջ
Ռեալիզմը որպես շարժում ի հայտ եկավ 19-րդ դարում՝ շեշտը դնելով առօրյա կյանքի ճշգրիտ պատկերման վրա՝ հաճախ ընդգծելով սոցիալական խնդիրները և աշխարհի դաժան իրողությունները։ Նկարիչները, ինչպիսիք են Գուստավ Կուրբեն ու Ժան-Ֆրանսուա Միլենը, ձգտում էին ֆիքսել իրենց առարկաների էությունը ճշգրտությամբ և իսկականությամբ՝ մերժելով իդեալականացված պատկերները՝ հօգուտ չմշակված, չզարդարված պատկերների:
Այս շարժումը հանգեցրեց նոր տեխնիկայի և ոճերի հետազոտմանը, ինչպիսին է trompe-l'oeil-ը, որը նպատակ ուներ խաբել դիտողին, որպեսզի կարծեր, որ նկարված առարկաները իրական են: Ռեալիստական նկարներում հաճախ ցուցադրվում են մանրակրկիտ վրձիններ և շեշտադրում լույսի և ստվերի վրա՝ թեմայի համոզիչ պատկերը ստեղծելու համար:
Ավանդական սահմանների մարտահրավերներ
Թեև ռեալիզմը ի սկզբանե ձգտում էր գրավել աշխարհն այնպիսին, ինչպիսին այն կա, արվեստագետները շարունակաբար հաղթահարում են սահմանները՝ մարտահրավեր նետելով ավանդական պատկերացումներին, թե ինչ է կազմում ռեալիստական արվեստը: Նման մարտահրավերներից մեկը գալիս է հիպերռեալիզմի տեսքով, մի շարժում, որը ռեալիստական գեղանկարչությունը հասցնում է ծայրահեղության, որտեղ ներկայացված են այնքան մանրամասն և ճշգրիտ գործեր, որ դրանք գրեթե լուսանկարչական են թվում: Նկարիչներ, ինչպիսիք են Չակ Քլոուզը և Ռիչարդ Էստեսը, որդեգրել են այս ոճը՝ ջնջելով իրականության և արվեստի սահմանները:
Ավելին, ժամանակակից ռեալիստ նկարիչները ընդլայնել են ռեալիզմի շրջանակը՝ պատկերելով ոչ սովորական առարկաներ և ուսումնասիրելով նոր տեխնիկա: Նրանք ներմուծել են տարրեր գեղարվեստական այլ շարժումներից՝ միախառնելով ռեալիզմը իմպրեսիոնիզմի, սյուրռեալիզմի և աբստրակցիայի հետ։ Տարբեր ոճերի այս ինտեգրումը մարտահրավեր է նետում մաքուր ռեալիզմի գաղափարին` ստեղծելով գործեր, որոնք և՛ ծանոթ են, և՛ նորարարական:
Ռեալիստական արվեստի վերափոխում
Քանի որ արվեստագետները շարունակում են մարտահրավեր նետել ավանդական գեղարվեստական սահմաններին, ռեալիզմը փոխակերպման է ենթարկվել: Իրականությունը պատկերելու խիստ հավատարմությունը վերածվել է ավելի հեղհեղուկ մոտեցման՝ թույլ տալով ավելի մեծ փորձարկումներ և մեկնաբանություններ: Այս տեղաշարժը առաջացրել է ռեալիստական ստեղծագործությունների բազմազան շրջանակ՝ ավանդական, իրական դիմանկարներից մինչև իրականության վերացական մեկնաբանություններ:
Ավելին, ավանդական սահմանների հետ կապված մարտահրավերները քննարկումներ են առաջացրել ռեալիզմի բուն բնույթի և ժամանակակից արվեստի աշխարհում նրա տեղի մասին: Արվեստագետներն ու քննադատները բանավեճերի մեջ են մտնում այն մասին, թե ինչ է իրենից ներկայացնում ռեալիզմը, ինչը հանգեցնում է այս գեղարվեստական ոճի հետ կապված սահմանների և ակնկալիքների վերագնահատմանը:
Եզրակացություն
Եզրափակելով, ռեալիզմի հայեցակարգը գեղանկարչության մեջ և՛ պահպանվել, և՛ փոխակերպվել է ավանդական գեղարվեստական սահմանների մարտահրավերների պատճառով: Մինչ ռեալիզմը շարունակում է գրավել առօրյա կյանքի էությունը, արվեստագետներն ընդլայնել են դրա շրջանակը՝ ստեղծելով գործեր, որոնք հաղթահարում են նախկինում ավանդական համարվողի սահմանները: Ընդգրկելով նոր տեխնիկան, առարկաները և ազդեցությունները՝ ռեալիստ նկարիչները վերասահմանել են իրենց արվեստի սահմանները՝ հանդիսատեսին ներկայացնելով գեղարվեստական արտահայտությունների բազմազան և գրավիչ շրջանակ: