Արվեստի քննադատությունը առանցքային դեր է խաղում արվեստը հասկանալու և գնահատելու ձևի ձևավորման գործում, սակայն այս դիսկուրսի հասանելիությանը հաճախ խոչընդոտում է միջհատվածության բարդ շրջանակը: Ուսումնասիրելով արվեստի քննադատության մեջ փոխհատվածությունը և դրա ազդեցությունը, մենք կարող ենք ավելի խորը պատկերացումներ ձեռք բերել արվեստի աշխարհում մեկնաբանության և ներկայացման շերտերի վերաբերյալ:
Հասկանալով միջսեքսցիոնալությունը արվեստի քննադատության մեջ
Intersectionality, հայեցակարգը, որը ներդրել է Քիմբերլե Կրենսոուն, ընդունում է, որ անհատները հաճախ անբարենպաստ են ճնշումների բազմաթիվ աղբյուրների պատճառով, որոնք հատվում են՝ ստեղծելով փորձառությունների և հեռանկարների եզակի շարք: Արվեստի քննադատության համատեքստում այս հայեցակարգը դառնում է կարևոր՝ ճանաչելու համար, թե ինչպես է ռասայի, սեռի, սեռականության, դասակարգի և այլ սոցիալական նույնացուցիչների փոխազդեցությունն ազդում արվեստի և՛ ստեղծման, և՛ վերլուծության վրա:
Մատչելիության մարտահրավերները արվեստի քննադատության մեջ
Արվեստի քննադատության վրա միջսեքսցիոնալության հիմնական ազդեցություններից մեկը մատչելիության ներհատուկ մարտահրավերն է: Արվեստի քննադատության մեջ գերիշխող պատմությունները պատմականորեն ձևավորվել են արտոնյալ հեռանկարներով, հաճախ մարգինալացնելով ձայներն ու մեկնաբանությունները, որոնք չեն համընկնում հիմնական հոսքի հետ: Բացառող այս պրակտիկան անտեսում է տարբեր փորձառությունները և տեսակետները, որոնք պահպանվում են խաչմերուկային ինքնությունների կողմից, ինչը հանգեցնում է որոշակի խմբերի հասանելիության սահմանափակմանը:
Համապատասխանություն և ներկայացուցչություն
Արվեստի քննադատության մեջ միջսեքսցիոնալության արդիականությունը դիտարկելիս ակնհայտ է դառնում, որ արվեստի համապարփակ ըմբռնման հասնելու համար էական նշանակություն ունեն բազմազան տեսանկյունները: Ճանաչելով արվեստագետների և հանդիսատեսի խաչվող ինքնություններն ու փորձառությունները՝ արվեստի քննադատությունը կարող է ձգտել ավելի ընդգրկուն և ներկայացուցչական վերլուծությունների: Այս ընդգրկումը հարստացնում է դիսկուրսը` ընդունելով գեղարվեստական արտահայտությունների բարդությունն ու բազմազանությունը:
Ճեղքելով պատնեշները միջսեքսցիոնալության միջոցով
Intersectionality-ը կարող է քանդել արվեստի քննադատության խոչընդոտները՝ վերացնելով ավանդական ուժային դինամիկան և բացելով երկխոսություններ, որոնք ներառում են բազմաթիվ ձայներ: Ընդգրկել խաչմերուկը նշանակում է ճանաչել և մարտահրավեր նետել համակարգային անհավասարություններին, որոնք ձևավորել են արվեստի քննադատությունը՝ այդպիսով ճանապարհ հարթելով ավելի ընդգրկուն և մատչելի դիսկուրսի համար, որը նշում է բազմազան տեսակետների հարստությունը:
Ընդգրկելով բազմազանությունը և ներառականությունը
Արվեստի քննադատության մատչելիության վրա խաչմերուկի ազդեցությունը իսկապես օգտագործելու համար անհրաժեշտ է ակտիվորեն ընդունել բազմազանությունը և ներառականությունը: Սա ներառում է թերներկայացված ձայների ուժեղացում, մարգինալացված պատմվածքների բարձրացում և չափանիշների վերաձևավորում, որոնց միջոցով արվեստը քննադատվում և գնահատվում է: Դրանով արվեստաբանությունը կարող է վերածվել մի տարածության, որը ողջունում և արժեւորում է անհամար տեսակետների և փորձառությունների, որոնք հատվում են արվեստի աշխարհում: