Իմպրեսիոնիզմը՝ հեղափոխական արվեստի շարժում, որը ի հայտ եկավ 19-րդ դարի վերջին, բնութագրվում էր նորարարական տեխնիկայով և ավանդական գեղարվեստական նորմերից շեղումներով։ Շարժման կենտրոնական տեղն էին ինքնաբերականություն և անմիջականություն հասկացությունները, որոնք նշանակալի դեր խաղացին իմպրեսիոնիստական արվեստի ձևավորման և սահմանման գործում:
Ինքնաբուխությունը իմպրեսիոնիստական արվեստում
Իմպրեսիոնիստական արվեստի որոշիչ բնութագրիչներից էր անցողիկ պահերը և ինքնաբուխ տեսարանները որսալու շեշտադրումը: Նկարիչները ձգտում էին ներկայացնել իրենց շրջապատող աշխարհի անմիջական սենսացիաներն ու տեսողական փորձառությունները, այլ ոչ թե ստեղծել հղկված կամ մանրակրկիտ մանրամասն գործեր: Ավանդական ակադեմիական մեթոդներից այս շեղումը թույլ տվեց իմպրեսիոնիստ նկարիչներին իրենց նկարները ներարկել էներգիայի և կենսունակության զգացումով՝ ֆիքսելով ժամանակի մի պահի էությունը:
Իմպրեսիոնիստական արվեստի ինքնաբուխությունը հաճախ ձեռք էր բերվում արագ, տեսանելի վրձնահարվածների և կոտրված գույնի կիրառման միջոցով, որը ներառում էր կտավի վրա մաքուր, չխառնված գույների փոքր, առանձին հարվածներ: Այս տեխնիկան թույլ է տվել արվեստագետներին փոխանցել լույսի և գույնի խաղը, ինչպես դա բնական է եղել՝ ստեղծելով շարժման և աշխուժության զգացում նրանց աշխատանքներում: Ընդունելով ինքնաբուխությունը, իմպրեսիոնիստ նկարիչները կարողացան ազատվել ավանդական ռեալիզմի սահմանափակումներից և ստեղծել նոր տեսողական լեզու, որը նշում էր իրենց շրջապատի անմիջական գեղեցկությունը:
Անմիջականությունը իմպրեսիոնիստական արվեստում
Անմիջականությունը իմպրեսիոնիստական արվեստի ևս մեկ կարևոր ասպեկտ էր, որը սերտորեն կապված է տեսարանի կամ պահի անցողիկ բնույթը գրավելու գաղափարի հետ: Նկարիչները ձգտում էին ներկայացնել այստեղ և հիմա՝ իրենց նկարներում պատկերելով լույսի և մթնոլորտի անընդհատ փոփոխվող խաղը: Անմիջականության վրա այս կենտրոնացումը թույլ տվեց իմպրեսիոնիստական արվեստին փոխանցել անցողիկության և անցողիկության զգացողություն՝ հեռուստադիտողներին հրավիրելով զգալ առօրյա կյանքի անցողիկ գեղեցկությունը:
Անմիջականությունը ձեռք է բերվել բնության անմիջական դիտարկման և օդային նկարչության կիրառման միջոցով, մի պրակտիկա, որի ժամանակ նկարիչները աշխատում էին դրսում, որպեսզի ֆիքսեն բնական լույսի և մթնոլորտի ազդեցությունը: Արտաքին միջավայրում արագ և անմիջականորեն նկարելով՝ իմպրեսիոնիստ նկարիչները կարողացան անզուգական անմիջականությամբ ֆիքսել լույսի և գույնի փոփոխվող նրբերանգները՝ ստեղծելով ոգևորիչ և խորը արվեստի գործեր, որոնք դիտողներին տեղափոխում էին պատկերված տեսարաններ:
Ազդեցությունը իմպրեսիոնիստական շարժման վրա
Ինքնաբուխության և անմիջականության վրա շեշտադրումը կարևոր դեր ունեցավ իմպրեսիոնիզմը որպես բեկումնային գեղարվեստական շարժում հաստատելու համար, որը մարտահրավեր նետեց ավանդական ավանդույթներին և ճանապարհ հարթեց ժամանակակից արվեստի համար: Առաջնահերթություն տալով անմիջական զգայական փորձառությունների արտահայտմանը և ընդունելով անկայունության գեղեցկությունը՝ իմպրեսիոնիստ արվեստագետները հակասում էին ակադեմիական նորմերին և բացում գեղարվեստական նորարարության նոր դարաշրջան:
Ավելին, իմպրեսիոնիստական արվեստում ինքնաբուխության և անմիջականության հասկացությունները խոր ազդեցություն ունեցան հետագա արվեստի շարժումների վրա՝ ազդելով հետիմպրեսիոնիզմի, ֆովիզմի և այլ ավանգարդ ոճերի զարգացման վրա։ Իմպրեսիոնիզմի ժառանգությունը, որը կենտրոնանում է անցողիկ պահերը ֆիքսելու և ինքնաբերաբար ընդունելու վրա, շարունակում է արձագանքել արվեստի աշխարհում՝ ոգեշնչելով արվեստագետներին բացահայտել իրենց շրջապատող աշխարհը ներկայացնելու նոր ուղիներ:
Եզրափակելով, իմպրեսիոնիստական արվեստի մեջ ինքնաբերականության և անմիջականության դերը կենտրոնական էր շարժման հեղափոխական ոգու և մնայուն ժառանգության համար: Առաջնահերթություն տալով առօրյա կյանքի անցողիկ գեղեցկությանը և ներարկելով իրենց ստեղծագործությունները ինքնաբերականությամբ և անմիջականությամբ՝ իմպրեսիոնիստ արվեստագետները ընդմիշտ փոխեցին արվեստի պատմության ընթացքը՝ իրենց ետևում թողնելով հարուստ ժառանգություն, որը շարունակում է գերել և ոգեշնչել հանդիսատեսին ամբողջ աշխարհում: